Hoeksteen eengezinshuis brokkelt af

Bericht uit het FD van 12 juni 2016

Jonge mensen trekken naar stedelijke gebieden en ouders en grootouders blijven achter in de dorpen. De plattelandsbevolking vergrijst daardoor extra snel en het aantal jonge gezinnen neemt af. Dat kan de vraag naar eengezinshuizen ter plekke onder druk zetten. Bovendien willen of kunnen niet alle senioren als single in hun eengezinshuis oud worden.

Verandert door vergrijzing, urbanisering en individualisering de woningvraag? Meningen daarover verschillen, dus goed om eens te kijken welk beeld naar voren komt als we de ‘voorraadmutaties’ over een langere periode beschouwen. Landelijk lag de aanwas van de voorraad eengezinshuizen (vrijstaande huizen, rijtjeshuizen en twee-onder-een-kappen) in de periode 2005-2015 bijna 40% lager dan in de periode 1995-2005. Uiteraard speelde de afgelopen tien jaren de crisis op de woningmarkt daarbij een rol. Maar afgezien daarvan was er in alle noordelijke, meer landelijke provincies, net als in Limburg en Zeeland, een sterkere daling in de aanwas van eengezinshuizen dan gemiddeld. In Flevoland was de daling het sterkst.

Tegelijkertijd nam de voorraad van meergezinswoningen (appartementen, portiekwoningen) landelijk toe met 17%. Dat er meer flats staan in stedelijk gebied, zal niet verbazen. Maar de afgelopen tien jaren deelden ook de meer landelijke provincies in een versterkte aanwas van appartementen. Zeeland scoorde zelfs hoger dan de Randstadprovincies. De voorbode van een andere woningvraag?

De auteur, Jan Latten, is hoofddemograaf bij het CBS en hoogleraar aan de UvA